Het vorige bericht over Serieel Beeld dateert van enkele weken geleden, dus ik zal even in het kort mijn stappen beschrijven.Ik was gebleven bij dochter, die bij het opstaan ontdekte dat haar hoofdkussen en haren volgeplakt zaten met post-it's waar haar moeder allerlei boodschappen op geschreven had.
Bij het openen van de koelkast, op zoek naar yoghurt voor het ontbijt, bleek deze bijna niet te vinden, omdat ook hier alles bedolven was onder een dikke laag gele post-it's.
Blijkt maar dat moeder niet helemaal goed bij haar hoofd was.
De post-it's had ik na een tijdje wel gezien, en ik wilde dus een andere manier verzinnen om een verknipte moeder-dochter relatie te laten zien. Moeder had bijvoorbeeld last van een zenuwinzinking en dochter diende daar maar mee om te gaan op een of andere manier.
Ik dacht aan filmpjes, rare geluiden, misschien een foto sessie.
Na het zien van mijn dummy, waarin ik voor een ander opgevangen gesprek het een en ander in geborduurde letters had weergeven, met kruissteek etc. kwam Wim met het idee om die borduurwerkjes de relatie te laten vertellen.Ik ben naar de kringloop gegaan, heb wat kant en klare huisvrouwenborduursels op de kop getikt en ben deze vervolgens gaan bewerken. Koffievlekken, uitrafelen, erdoorheen borduren, kapotknippen, etc.
Moeder zit in al haar burgerlijkheid de hele dag te borduren, dochterlief is echter een b
eetje opstandelijk aan het worden en vindt dat haar moeder maar eens een andere hobby moet zoeken. Ze vindt haar moeder een "dik bordurend varken".Tijdens mijn presentatie heb ik een huiselijkheid proberen neer te zetten, een knus huiskamertje met truttig schemerlampje, bloemetjesbehang en borduurwerkjes aan de muur. Maar voor wie goed kijkt....
Ook hier 'een volle overtuigende' 7. Ik had oog voor detail, was een betrouwbare leerling, heb zelfstandig gewerkt. Het rebellerende mocht alleen nog wat anarchistischer/feller. Was nog iets te fijntjes.
